Member-only story
En Güzel Günler Bizim Olsun
Ne yapalım olmadı
Bir başka bahara kaldı
Daha neler, ne günler göreceksin
En güzel yıllar en güzel anlar
Senin olsun, senin olsun
Hadi gül, gül biraz gözlerinde bayram olsun
Dışarıda güneş açmış gel koşalım
Söz& Müzik: Rafet El Roman
Evlilik yıl dönümümüzü evde kutladığımız bu akşam, ayıptır söylemesi yemekte balık yiyince çöpü atmak üzere asansöre bindiğimde aynaya bakıp kendime yukarıdaki şarkıyı söylerken buldum kendimi…
Son üç yıldır kariyerimde çok ama çook mutluyken ilk kez bu hafta büyük bir hayal kırıklığı yaşadım. Bir beklenti içine girmiştim ama maalesef girdiğim o beklentiden mutlu sonla çıkamadım. Süreçle ilgili adımlar atılırken bir şekilde kendimi ne kadar temkinli tarafta tutmaya çalışsam da insan psikolojisi iyiyi umut ediyor ve beklentiye giriyor. Ve maalesef o beklenti karşılık bulamayınca da, lafı gevelemeyeyim: üzülüyor insan.
Geçen Salı günü olumsuz haberi yanındaki tesellisiyle beraber aldıktan sonra içimden ne çalışmak ne de ofiste kalmak geldi. Eve biraz erken gidip çevredeki sokaklarda gezdim ama yine içim rahat etmedi. Yapılacak işler, cevaplanacak mailler vardı. Yine döndüm çalışmaya, belki benim güvenli alanım buydu, belki sorumluluğum, belki de çıkış yolum buydu. Küsmek…